کجایی ای وفا؟ افسانه گشتی..
چنین در کوچه ها, بی خانه گشتی..
نبودی در صف عاقل نمایان..
چرا با من چنین دیوانه گشتی؟..
شراب دل مگر نوشیده ای تو..؟
که امشب راهی میخانه گشتی..!
چه درسی خواندی با مکتب خود؟..
که با خود مکتب جانانه گشتی..!
چه کردی با گل خوشبوی با غم؟..
که با شمع دلم پروانه گشتی..!
گشتم من ندیدم سر نشانت..
بگو با من چرا بیگانه گشتی؟..
بیا ای بلبل معشوق گل ها..
که در هجران گل بی دانه گشتی..
چو دیدی عاشق چشمان سبزم..
به سبز هر چمن کاشانه گشتی..!
تویی ایمان شب های نمازم..
چرا سر کفر هر بتخانه گشتی؟..
تو گفتی مستی ساقی نباشم..
ولی دیدم که لب مستانه گشتی..!
حدیث اشنای قصر خوبی..
چرا بد با دل ویرانه گشتی؟..
شاعر:مجاهد ظفری
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0