اهسته گو اهسته گو, دیگر فراوانم بگو..
من بلبل هجران شدم, دیگر گلستانم بگو..
هرشب بیا تنها بیا, با مستی صدها بیا..
گفتی نرنجان طاقتم, دیگر نرنجانم بگو..
تو عقل راز و منطقی, در اسمان حکمتم..
از هرچه میخواهی زدل, دیگر پریشانم بگو..
از مکتب عشق و وفا, از قصه های ماجرا..
دیگر نگو با من چرا, دیگر نمی دانم بگو..
رنجیده گشتی اتشم, از سوزش هر خواهشم..
با سردی باد امدم, دیگر زمستانم بگو..
از ترس شب از فتنه ها, ترسیده خاطر گشته ای؟..
در خاطری ظاهر بیا, دیگر نمایانم بگو..
با شوخ ناز کودکی, درسی به من اموختی..
با لهجه ی ان ناز خود, دیگر دبستانم بگو..
گفتی چرا اسرار را, بر جمله عالم خوانده ای؟..
گفتم نمی خوانم دگر, دیگر نمی خوانم بگو..
شاعر:مجاهد ظفری
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0