ز ترس بلبل ازاد گل ها..
طبیعت را اسیر دام کردند..
نشو افسرده خاطر روزگاری..
که شادی را طمع در جام کردند..
ندیدی نازک شیرین نما را..
به مستی شادیش را خام کردند..
چراغ کوچه ی ما را شکستند..
بگو مارا چرا بدنام کردند؟
فراق دیده ی ان یار خوبم..
به خواب گردش ایام کردند..
نگاه خیره ی جادو بلایم..
به افسونی بلایش رام کردند..
شاعر:مجاهد ظفري
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0